Zaprezentowano koncepcję nowego budynku biblioteki |
środa, 08 maja 2013 | |
W poniedziałek, 6 maja br. w Miejskim Domu Kultury miało miejsce uroczyste podsumowanie konkursu (wraz z dyskusją pokonkursową) na "Opracowanie koncepcji architektoniczno-urbanistycznej wielofunkcyjnego obiektu użyteczności publicznej Miejskiej Biblioteki Publicznej i Urzędu Miejskiego w Czechowicach-Dziedzicach".
>>> zdjęcia Przedmiotem konkursu ogłoszonego 28 grudnia 2012 r. przez Stowarzyszenie Architektów Polskich Oddział w Katowicach za zlecenie Gminy Czechowice-Dziedzice było opracowanie koncepcji architektoniczno-urbanistycznej wielofunkcyjnego obiektu użyteczności publicznej: Miejskiej Biblioteki Publicznej i Urzędu Miejskiego wraz z zagospodarowaniem terenu (parking, plac, park) inwestycji realizowanej w trzech etapach: I etap – Park, II etap - Miejska Biblioteka Publiczna, III etap Urząd Miejski. Zamawiający przewiduje w pierwszej fazie realizację etapów I i II.
O SARP SARP to stowarzyszenie zawodowe zrzeszające architektów oraz osoby związane z architekturą. Oddział katowicki SARP jest aktualnie jednym z 25 oddziałów stowarzyszenia. Obejmuje swoim działaniem teren dawnego województwa katowickiego. Ściśle współpracuje z oddziałami SARP w Bielsku-Białej i Częstochowie. Jest jednym z większych oddziałów w kraju - liczy około 450 członków, co stanowi zdecydowaną większość aktywnie działających architektów w regionie. Historia działalności stowarzyszeniowej architektów polskich liczy już 125 lat. Początkiem była inicjatywa budowniczych i inżynierów tworzących Krakowskie Towarzystwo Techniczne (1877 r.), później zaś aktywność architektów w łonie warszawskiego Towarzystwa Popierania Handlu i Przemysłu (1899 r.). Kontynuacją tych starań stała się samodzielna Delegacja Architektów Polskich utworzona w 1908 roku po Międzynarodowym Kongresie Architektów w Wiedniu. Głównym zadaniem DAP miało być reprezentowanie dążeń architektów polskich działających we wszystkich zaborach. Dzięki tworzeniu wspólnych ekspozycji architektonicznych na wystawach i kongresach oraz organizacji konkursów, architektura polska zaistniała na arenie międzynarodowej. Wypracowywano także jednolite stanowisko wobec ochrony wykonywania zawodu architekta oraz szereg postulatów w sprawie organizacji szkolnictwa architektonicznego. Jednym z ważniejszych osiągnięć środowiska, przed uzyskaniem niepodległości, było opracowanie zasad regulaminów konkursów architektonicznych (1911r.). Po odzyskaniu niepodległości, Koło Architektów w Warszawie podjęło się organizacji I Powszechnego Zjazdu Architektów (1919 r.). W 1926 roku powstało w Warszawie Stowarzyszenie Architektów Polskich - SAP. Jednocześnie na zjeździe polskich stowarzyszeń architektonicznych uchwalono powołanie instytucji periodycznych zjazdów delegatów pod nawiązującą do tradycji nazwą Delegacja Architektów Polskich. W tym samym roku w Poznaniu utworzono Związek Stowarzyszeń Architektów Polskich - ZSAP. W osiem lat później, w lipcu 1934 roku, Walny Zjazd Delegatów w Warszawie powołał, jednoczące wszystkie organizacje architektów, Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej - SARP. Nazwa ta przetrwała do 1952 roku, kiedy to na VI Walnym Zjeździe Delegatów SARP zmieniono nazwę na Stowarzyszenie Architektów Polskich, zachowując tradycyjny skrót SARP. Taką nazwę Stowarzyszenie nosi do dnia dzisiejszego. Na Śląsku Związek Architektów powołano 21 stycznia 1925 roku, a założycielami byli Marian Łobodziński, Tadeusz Łobos, Tadeusz Michejda, Aleksander Peżański, Eugeniusz Pogoda, Henryk Szołdra i Karol Tchórzewski. Pierwszym prezesem został inicjator i animator ruchu stowarzyszeniowego, Tadeusz Michejda, urodzony na Zaolziu, legionista, uczestnik walk o Śląsk Cieszyński i III powstania śląskiego. Zadania i cele Związku Architektów na Śląsku określono w statucie następująco: - zespolenie jak najszerszego grona architektów dla wspólnej pracy koło rozwoju sztuki polskiej w ogóle, a architektury w szczególności, - wzbudzanie wśród ogółu zainteresowania sztuką, popularyzowanie jej oraz ochrona zabytków - racjonalne unormowanie stosunków artystycznych, moralnych i materialnych dotyczących zawodu architekta. Podkreślone statutem cele nie zmieniły się do 1939 roku, mimo że sama organizacja przeszła dalszą ewolucję, związaną z dążeniem do skupienia wszystkich architektów polskich w jednej organizacji. Etapem na tej drodze było powołanie w 1929 roku, w czasie Powszechnej Wystawy Krajowej w Poznaniu, Związku Stowarzyszeń Architektów Polskich, a zakończeniem - powstanie od l lipca 1934 roku nowej organizacji, pod nazwą Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej - SARP, jednoczącej wszystkie istniejące w Polsce organizacje architektoniczne. Związek Architektów na Śląsku, wchodzący w skład ZSAP, przekształcił się w katowicki Oddział SARP, a Tadeusz Michejda został jego Prezesem, delegatem na Walne Zebranie nowo powstałego Stowarzyszenia i członkiem jego Zarządu Głównego. Nowa organizacja przejawiała znaczną aktywność, o czym świadczą jej starania o uchwalenie śląskiej ustawy budowlanej, opracowanie własnego cennika za prace architektoniczne, inicjowanie poddawania ważnych przedsięwzięć inwestycyjnych rozstrzygnięciom konkursowym, przeciwdziałanie samowoli i tzw. dzikim konkursom, podejmowanie starań o integrację środowisk twórczych innych dziedzin sztuki - artystów plastyków, literatów, środowiska teatralnego. W swych decyzjach Oddział zachowywał pełną autonomię i niezależność. Rozwój organizacji charakteryzuje wzrost liczebności jej członków. W chwili założenia skupiała zaledwie 7 osób, czyli wymagane ustawą minimum. W rok później liczyła już 15 osób, w 1930 roku - 25 członków, w 1935 roku - 26 osób, pod koniec lat trzydziestych - przeszło 40 osób. Wybuch II wojny światowej przerwał okres twórczej działalności architektów i ich Stowarzyszenia. Wraz z okupacją hitlerowską nastąpiły represje i wysiedlenia Polaków, w tym również architektów. Zmobilizowani wzięli udział w wojnie obronnej, część znalazła się na emigracji, większość, rozproszona po Generalnej Guberni, walczyła o przetrwanie imając się różnych zajęć zarobkowych. Po zakończeniu wojny znaczna część architektów wróciła na Śląsk, podjęta pracę zawodową i doprowadziła do reaktywowania Oddziału katowickiego SARP. Odtworzenie tradycyjnych form organizacji zawodowej było powrotem do normalności i miało charakter działań formalnych, a nie merytorycznych. Dokonali tego przedwojenni aktywiści Oddziału katowickiego SARP poprzez nawiązanie łączności z Zarządem Głównym w Warszawie, zarejestrowanie w Komisji Artystycznej Związków i Stowarzyszeń istniejącej przy Okręgowej Komisji Związków Zawodowych województwa śląsko - dąbrowskiego, odbycie walnego zjazdu członków, wybory nowego zarządu i rozpoczęcie z początkiem 1947 roku oficjalnej działalności Oddziału. |
< Poprzedni | Następny > |
---|